10+1 Σημαντικές Δισκογραφικές Στιγμές του Νίκου Αντύπα
Ο Μελωδία 99,2 αποχαιρετά τον επιδραστικό μουσικό, ενορχηστρωτή και συνθέτη Νίκο Αντύπα, που σημάδεψε τον ήχο της δεκαετίας του 90 και όχι μόνο
Ήταν ο συνθέτης που τη δεκαετία του 90 απέδειξε, μεταξύ πολλών άλλων, πως ο δυτικός ήχος μπορεί να ενσωματωθεί στο ελληνικό τραγούδι, όταν σέβεται την ιδιαιτερότητα του εγχώριου στίχου δημιουργώντας έτσι όχι μόνο μεγάλες επιτυχίες αλλά κι ένα σημαντικό σημείο αναφοράς για τις νεότερες γενιές.
Ο Νίκος Αντύπας υπήρξε μέλος του θρυλικού πλέον ελληνικού συγκροτήματος Socrates (Drank the Conium) ως ντράμερ. Μία από τις συμμετοχές του και στο άλμπουμ Plaza το 1983 σε παραγωγή Vic Coopersmith, συνεργάτη των Yes την εποχή εκείνη.
Η ματιά του στον ήχο των κρουστών θα καθορίσει στο μέλλον πολλές από τις ενορχηστρώσεις του είτε σε τραγούδια άλλων είτε στις δικές του μεγάλες επιτυχίες.
Από τις πρώτες του ενορχηστρώσεις και αυτές για το εμβληματικό άλμπουμ ΖΕΣΤΑ ΠΟΤΑ των αδελφών Κατσιμίχα το 1984. Ένα άλμπουμ – σταθμός, καθώς μεταξύ πολλών άλλων αντιπρότεινε μια λυρική – ροκ προσέγγιση στο τραγούδι, όταν τότε κυρίαρχος ήταν ο λαϊκος - ροκ και ο πιο λαϊκο-ποπ ήχος.
Το 1991 ενορχηστρώνει το άλμπουμ «Μένω Εκτός» της Ελευθερίας Αρβανιτάκη. Οι πολύ γνωστές επιτυχίες του δίσκου προμηνύουν την πολύ ενδιάφερουσα πορεία του στο μέλλον, όπως για παράδειγμα η ενορχήστρωσή του στο «Καρδιά Μου Εγώ» του μεγάλου συνθέτη λαϊκών επιτυχιών, Χρήστου Νικολόπουλου.
Το 1992 κυκλοφορεί το εμβληματικό «Δι Ευχών». Πέρα από ενορχηστρωτής εδώ ο Νίκος Αντύπας είναι ο συνθέτης των τραγουδιών που φέρνουν μια τεράστια αλλαγή τόσο στο ρεπερτόριο της Χάρης Αλεξίου, όσο και στο ρεπερτόριο της εποχής εκείνης. Εκεί η ενορχήστρωση και οι συνθέσεις του δημιουργού συνταντούν τους ιδιαίτερους για την εποχή στίχους της Λίνας Νικολακοπούλου. Πέρα από τις γνωστές επιτυχίες του δίσκου, εδώ θα σταθούμε στα ατμοσφαιρικά «Καρέλια».
Η επιτυχία του «Δι Ευχών» ήταν καθοριστική. Λίγα χρόνια αργότερα, ο συνθέτης γράφει και συνθέτει τα τραγούδια του «Σαν Ηφαίστειο Που Ξυπνά» ενός από τα πιο πολυσυζητημένα άλμπουμ της δεκαετίας του 90, σε μια Ελλάδα που άλλαζε – ή έδειχνε να αλλάζει με πολύ γρήγορους ρυθμούς. Οι διεθνείς επιρροές του Νίκου Αντύπα είναι εμφανείς τόσο στην εντυπωσιακή «Λάβα» που συνδυάζει ευφυώς δύση και ανατολή.
Όσο και στο «Διθέσιο».
Τα δύο εμβληματικά αυτά άλμπουμ, είχαν κατά κάποιον τρόπο τη συνέχειά τους. Το «Δι Ευχών» ακολούθησε το άλμπουμ «Εϊ» το 1994 με το ομώνυμο σχεδόν εμβατηριακό τραγούδι.
Όπως και οι «Υδρόγειες Σφαίρες» που το 2000 ακολούθησαν το «Σαν Ηφαίστειο που Ξυπνά».
Το 2002 θα συνεχίσει να δίνει στο ραδιόφωνο επιτυχίες, καθώς κυκλοφορεί το άλμπουμ «Οπωσδήποτε Παράθυρο». Από τα τραγούδια που αγκάλιασε πολύ ο Μελωδία τότε ήταν και το Ναι Θα Πω με την Μελίνα Ασλανίδου. Κι εδώ οι στίχοι της Λίνας Νικολακοπούλου.
Τα χρόνια που ακολούθησαν ο Νίκος Αντύπας συνεργάστηκε με πολλούς καλλιτέχνες: και νεότερους αλλά και με μεγάλα ονόματα της δισκογραφίας όπως η Μαρινέλλα και η Νάνα Μούσχουρη. Συνεργάστηκε επίσης με δημοφιλή ονόματα της λαϊκής/ποπ σκηνής, όπως την Καίτη Γαρμπή. Ξανασυνάντησε την Ελευθερία Αρβανιτάκη ως συνθέτης πια στο «Αρωμα», όπως επίσης και τον Γιώργο Νταλάρα στο άλμπουμ το 2012, που είχε συναντήσει στο παρελθόν κυρίως ως ενορχηστρωτής.
Μια από τις πιο ενδιαφέρουσες λεπτομέρειες της καριέρας του και η αναπάντεχη διασκευή του «Δι Ευχών» από τη διάσημη για το “Black Velvet”, Αλάνα Μάιλς.
Αξίζει να σημειωθεί ωστόσο πως ο δημιουργός τα τελευταία χρόνια ασχολήθηκε με τα πνευματικά δικαιώματα των καλλιτεχνών διατελώντας πρόεδρος της «Αυτοδιαχείρισης».
Επίλογος εδώ με ένα από τα πιο ξεχωριστά του τραγούδια από το 2014.
Αλκηστις Πρωτοψάλτη, Γιαννης Χαρούλης σε ένα ντουέτο – έκπληξη. Με τους στίχους της Ελένης Φωτάκη.
